P.P.T.P.W.

Hee iedereen,

Ik kom net van een erg intense en emotionele wedstrijd. Het was namelijk de aller laatste wedstrijd van het seizoen. Maar voordat we de wedstrijd gingen spelen hadden we "Team Dinner" bij onze geliefde coach Scott thuis. We aten heerlijke pizza, pindakaas koekjes en natuurlijk wat gezonde snacks en salade, tja we zijn natuurlijk atleten ;) Het was echt super gezellig want wij hebben nou een maal het gezelligste team in the USA ;) En natuurlijk ook de beste coaches.

Toen werd het tijd om voor de laatste keer naar school te rijden om te verzamelen. Daar gingen we op de bus wachten, meestal is de bus ongeveer een half uur te laat maar dit keer was de bus optijd. De busreis was erg stil want normaal reizen we met het JV team (en die maken veel lawaai) maar dit keer gingen ze niet mee want het seizoen was voor hun al afgelopen. We kwamen na een korte busreis aan en we speelden tegen Seline.

We vochten hard en speelden heel goed. Alle kranten hadden voorspelt dat we dik gingen verliezen en dat we absoluut geen kans zouden maken. Maar het ging redelijk nek aan nek op tussen de twee teams. Wij speelden beter dan wanneer dan ook, maar we hadden natuurlijk wel een paar schoonheidsfoutjes.....maar dat hoort erbij.
Uiteindelijk hadden we helaas toch verloren...in de kleedkamer kregen we een inspirende peptalk van onze coaches en daarna een groepsknuffel. Iedereen werd emotioneel en het was heftiger dan ik dacht. Ik heb de afgelopen vier maanden elke dag met dit team doorgebracht, we hebben ups en downs gehad en dat maakt je toch wel een heel hecht en sterk team. Daarna was het tijd om weer in de bus te stappen en naar huis te gaan.

Het was een prachtig seizoen, ook al hebben we niet veel gewonnen. We zijn als een team gegroeit en hebben enorm veel geleerd. We zijn een heel stuk beter geworden en er was gelukkig niet heel veel drama in het team. Voordat het seizoen begon had ik de meest rare verhalen gehoort over "Basketbal-Drama". Maar het team besloot om daar boven te staan en alles is goed gegaan!

Ik vond dit echt een prachtige ervaring en zou het voor niks in de wereld willen ruilen. Het is gewoon zo intens als je elke dag 2 tot 3 uur traint en hard werkt. En dan veel wedstrijden spelen natuurlijk!! Nu het seizoen afgelopen is gaan we nog een keer met zijn allen eten en dan krijgen we onze Varsity letters. (Dit hebben we met het golfteam ook gedaan, daar heb ik volgens mij toen ook wel over geblogt) Ik heb mijn Varstiy Letter al dus ik krijg gewoon een basketbal die ik op mijn varsity jas kan spelden. Ik kan niet wachten om die dan ook met heel veel trots te dragen.

Het is al laat aan het worden dus ik hou er voor nu mee op.
Hier nog wat inspirende quotes die ik dit seizoen geleerd heb en die ik gewoon nooit wil vergeten, onze coach was meer dan een coach. Hij wilde ons leren hoe we basketbal moeten spelen maar hij wilde ons nog veel meer leren, en dat is hem zeker gelukt.

P.P.T.P.W. - Players Play, Tough Players Win.

Onze gerespecteerde coaches ;)
Links: Coach Scott (Head coach)
Rechts: Coach Kersey (Assistant coach)

To the last pass...
To the last shot...
To the last minute...
To the last buzzer...
We Fight! We Fight! We Fight!
We Fight! We Fight! We Fight!
Hell Yeah!

Our Coaches
Our Team
Our Family!

"Big Reds on 3!

1......2......3......BIG REDS!"

-Roselique Otten #50