zondag 27 mei 2012

Exchange Student

"A year has passed and now we stand on the brink, of returning to a world where we are surrounded by the paradox of everything and yet nothing being the same.
In a couple of weeks we will reluctantly give our hugs and, fighting the tears,we will say goodbye to people who were once just names on a sheet of paper to return to people that we hugged and fought tears to say goodbye to before we ever left.
We will leave our best friends to return to our best friends.
We will go back to the places we came from, and go back to the same things we did last summer and every summer before.
We will come into town on that same familiar road, and even though it has been months, it will seem like only yesterday.
As you walk into your old bedroom, every emotion will pass through you as you reflect on the way your life has changed and the person you have become.
You suddenly realize that the things that were most important to you a year ago don't seem to matter so much anymore, and the things you hold highest now, no one at home will completely understand.

Who will you call first?
What will you do your first weekend home with your friends?
Where are you going to work?
Who will be at the party Saturday night?
What has everyone been up to in the past few months?
Who from school will you keep in touch with?

How long before you actually start missing people barging in without calling or knocking?
Then you start to realize how much things have changed, and you realize the hardest part of being an exchange student is balancing the two completely different worlds you now live in, trying desperately to hold on to everything all the while trying to figure out what you have to leave behind.
We now know the meaning of true friendship.
We know who we have kept in touch with over the past year and who we hold dearest to our hearts.
We've left our worlds to deal with the real world.
We've had our hearts broken, we've fallen in love.
There have been times when we've felt so helpless being hours away from home when we know our families or friends needed us the most, and there are times when we know we have made a difference.
Just weeks from now we will leave.
Just weeks from now we take down our pictures, and pack up our clothes.
No more going next door to do nothing for hours on end. We will leave our friends whose random e-mails and phone calls will bring us to laughter and tears this summer, and hopefully years to come.
We will take our memories and dreams and put them away for now, saving them for our return to this world.
Just weeks from now we will arrive.
Just weeks from now we will unpack our bags and have dinner with our families. We will drive over to our best friend's house and do nothing for hours on end.
We will return to the same friends whose random emails and phone calls have brought us to laughter and tears over the year.
We will unpack old dreams and memories that have been put away for the past year.
In just weeks we will dig deep inside to find the strength and conviction to adjust to change and still keep each other close.
And somehow, in some way, we will find our place between these two worlds.
In just weeks.

Are you ready?"

zondag 6 mei 2012

Let there be Rock 'n Roll....!


Hee lieve Hollanders!!

Er is weer een hoop gebeurd hier in het mooie en vooral warme Michigan. Het begint al echt zomer te worden en we hadden laatst zomaar opeens 32 graden!!

Maar goed er is iets heel erg gaafs gebeurd, vandaag zelfs! Ik kom net terug uit Cleveland, Ohio en ik ben daar naar The Rock and Roll Hall of Fame geweest! Ik wil daar al voor een hele lange tijd heen en het is nu dus eindelijk gebeurt! Het was echt zo gaaf!  Ze hadden de meest bijzondere dingen, maar laat ik maar bij het begin van de dag beginen...


Ik werd al vroeg wakker namelijk om 03:19, ik kon gewoon niet slapen omdat ik er zoveel zin in had. Toen ben ik gelukkig weer in slaap gevallen en kwam er iets voor zeven uit. Ik ging naar beneden en maakte mijzelf klaar voor deze super gave dag. Als ontbijt had ik een overheerlijke appelflap. Tussen zeven uur en half acht 's ochtends vertrokken Kris en ik samen richting het prachtige Cleveland. De rit zou krap drie uur duren dus ik was helemaal voorbereid. Ik had goede muziek bij me (alleen maar Rock natuurlijk) een snack en natuurlijk mijn camera. Kris en ik houden allebei nogal van kletsen dus de rit was redelijk snel voorbij. Onderweg zijn we nog wel even gestopt om even de benen te streken, naar de wc te gaan en te tanken.

Voordat ik het wist zag ik grote gebouwen en dat was waar we wezen moesten! Cleveland! Het zag er allemaal heel mooi uit en we zijn niet een keer verdwaald. We hadden The Rock and Roll Hall of Fame heel snel gevonden en konden heel dichtbij parkeren. We waren er mooi optijd zo rond een uur of 10 en we gingen eerst een beetje om het museum heen lopen omdat we wisten dat je binnen geen foto's mocht maken. Het museum licht aan een meer en het was prachtig weer. Alles zag er prachtig uit! Buiten het museum stond de tour bus van Johnny Cash!

Toen was het tijd om naar binnen te gaan, zelfs de kaartjes kopen was super gaaf! Je moest namelijk eerst op de foto. Je mocht een gitaar oppakken en je moest voor een green screen gaan staan en toen werd er een foto gemaakt. Daarna kon je pas je kaartjes kopen, het was erg rustig dus we waren zo aan de beurt. We gingen eigenlijk gelijk op pad en kwamen bij de gift shop uit. Daar keken we even rond maar dat wilden we eigenlijk voor het laatst bewaren dus gingen we naar de kelder. Daar hadden ze eigenlijk de mooiste dingen staan en het was een soort tijdreizen dat je deed. Je liep in een grote cirkel door de jaren '50, '60, '70, enz. Zo liep je dus als het ware door de geschiedenis van Rock heen.

Ze hadden een hele grote Elvis display en natuurlijk overal waar je liep was muziek. Ze hadden de meest grappige en bijzondere dingen van ontzettend veel artiesten. Als je ongeveer halverwege de cirkel bent dan kom je bij een zeer gaaf onderdeel. Daar staan namelijk allemaal poppen met kleren van artiesten aan. Ze hadden er bijvoorbeeld, de gitaren van Metallica, Tom Morello zijn shirt en pet, Steven Tyler zijn roze pak en microfoon met sjaals en al, Run DMC zijn adidas schoenen, handgeschreven nummers van Bruce Springsteen op papier, Michael Jackson zijn handschoen, Thriller jas en masker en zijn Billie Jean kostuum. Ze hadden er echt de meest gave dingen. Je mocht helaas geen foto's maken en natuurlijk mocht je niks aanraken want dan zou er een alarm af gaan. Toen we daar alles gezien hadden liepen we verder in de laatste helft van de cirkel. Daar was een grote display van The Beatles en The Rolling Stones, ik wist natuurlijk wie The Rolling Stones waren maar ik heb er eigenlijk nooit wat mee gehad of naar ze geluisterd. Maar toch was dat een van mijn favoriete delen uit het museum. Ze hadden daar veel kostuums en gitaren van The Stones en ze hadden van The Beatles zelfs John Lennon zijn piano! Dat was wel heel erg gaaf om te zien. Toen waren we de cirkel zo'n beetje rond en we waren weer waar we begonnen waren.

We vervolgden onze spannende tocht naar de volgende verdieping. Die ging over de mensen achter de schermen van de muziek. Je zag ook hoe ze begonnen met paltenspelers en uiteindelijk eindigde met iPods. Verder was er een hele Les Paul Display. Op naar de volgende verdieping, daar kon je naar veel muziek luisteren en daar waren erg veel Rolling Stone Magazine covers ingelijst. Verder waren er door het hele museum trouwens veel foto's van artiesten.

De bovenste twee verdiepingen waren helemaal vol met de band: Greatful Dead. Ik had nog nooit van ze gehoord en vond het ook eigenlijk maar niks. Dus snel weer naar beneden. Op onze weg naar beneden hebben we de bovenverdiepingen nog een beetje bekeken maar toen gingen we weer naar de gift shop. Daar hebben we erg veel tijd doorgebracht want delen daarvan zijn een museum opzich. Ze hadden er ontzettend veel CD's, boeken, DVD's en LP's. Verder hadden ze er ook veel posters en gewoon erg leuke souveniers. Ik heb ook een paar dingentjes uitgezocht maar wat dat is blijft nog een verassing ;) Toen we klaar waren in de gift shop hadden we eigenlijk het hele museum gezien in ongeveer 4 en een half uur tijd.

Het was echt het coolste museum waar ik ooit ben geweest!

Toen liepen we naar onze auto die niet veel verder op was geparkeerd. En we gingen weer richting Milan. Onderweg zijn we nog wel even gestopt om even te lunchen want dat hadden we nog niet gedaan. Ik had een super lekker kip sandwich mochten jullie het je afvragen. Dit was dus wat ik vandaag (06-05-12) heb gedaan en het was een prachitge dag die ik voor altijd zal onthouden.

Behalve deze geweldige dag zijn er natuurlijk nog een aantal dingen gebeurt. Het was afgelopen vrijdag dodenherdenking en ik ben braaf twee minuten stil geweest. Ik had het mijn docent uitgelegt en ze begreep het helemaal en ik ging even op de gang staan en was twee minuten stil. De volgende dag was zoals iedereen weet bevrijdingsdag, daar had ik niet echt iets speciaals voor gedaan. Ik had trouwens op koninginnnendag wel een oranje shirt aan met allemaal Nederlandse dingentjes erop en iedereen die ik sprak heb ik verteld dat het "Queensday" was.

Verder had ik mijn eigen hond voor een paar dagen! Nick, Vicki en Sandra gingen op vakantie naar Las Vegas voor een lang weekend dus ik mocht op Nick en Vicki hun hond, Thor, passen. Hij is een bruine labrador van 3 jaar oud en hij is zo hieper als een puppy. Elke dag als ik uit school kwam zat hij braaf bij de achterdeur op mij te wachten. Ik heb ontzettend veel met hem gespeeld en gewandeld. Hij is een super lieve hond en heeft goede manieren. Voor die paar dagen heeft hij mij constant gevolgd waar ik ook ging hij sliep nog net niet bij me in bed maar het scheelde niet veel. Ik vond het echt heel jammer dat hij weer terug moest naar Vicki en Nick...maar het is ten slotte hun hond. Het is een super lieve hond en misschien neem ik hem wel stiekum mee naar Nederland ;)

Op school gaat alles nog steeds prima, de leraren zijn een beetje lui aan het worden omdat de zomer dichterbij komt. We doen al niet heel erg veel meer en begin juni is school al afgelopen. Nogal een verschil met Nederland!

Als school is afgelopen is mijn jaar ook zo'n beetje afgelopen...echt niet te geloven hoe snel alles is gegaan...ik vertrek 17 juni naar Nederland. Dat is dus al over een maand!!
10 maanden kunnen echt voorbij vliegen...!

Trouwens ik ben laatst ook nog naar een super vette film geweest. Ik ging met een goede vriend van me daar heen, Ryan. We gingen naar de film The Avengers. Het was echt een hele gave film en heeft al een paar records verbroken. Zeker een aanrader om te gaan zien!

Ik ga nog zeker een blog schrijven voordat ik vertrek maar deze behoort al wel tot een van de laasten ben ik bang.

Dikke kus vanuit het mooie en zonnige Milan,
Roselique